"Kobieta nadal kieruje sie na północ. Obserwuje idących ulicami ludzi. Zmysły ma niezwykle wyostrzone, wie, że nikt nie odważy się wtargnąć do jej wnętrza. Nikt nawet nie wie, jakie procesy w niej zachodzą. Widzi strach, który przez cały czas otacza ludzi. W atmosferze odbijają się ich złe myśli. Nikt jednak nie wie, co ona widzi w ludzkich twarzach.
Jej też nikt nie zauważa, bo cała jej powierzchowność jest nieskazitelnie dyskretna. Kobieta ma zdolność robienia się niewidzialną w pokoju pełnym ludzi, jej obraz nie zatrzymuje się na siatkówkach ich oczu. Ale zawsze istnieje w teraźniejszości, obserwuje otoczenie i rozumie je.
Nigdy nie zapomniała ludzkich twarzy. Chwilę wcześniej zauważyła samotną kobietę, która szła nabrzeżem w Norra Hammarbyhamnen. Była bardzo cienko ubrana i przez prawie pół godziny siedziała nad wodą. Kiedy w końcu wstała, żeby stamtąd odejść, światło latarni oświetliło jej twarz i wtedy ją poznała.
To była Victoria Bergman.
Kobieta jedzie przez pogrążony we śnie Sztokholm. Ludzie kryją się za żaluzjami i zasłonami mieszkań i domów, a ulice są zupełnie puste, chociaż to dopiero jedenasta wieczorem.
Myśli o oczach Victorii. Ostatni raz widziała ją przed dwudziestu laty. Jej oczy były wtedy płonące, prawie nieśmiertelne. Kryła się w nich niesłychana siła.
Przed chwilą dostrzegła w nich jakiś matowy niuans, coś w rodzaju zmęczenia, które objęło całą jej istotę. Znajomość ludzkich twarzy podpowiada jej, że Victoria Bergman nie żyje." [fragment tekstu]

Policja znajduje w Sztokholmie zwłoki kilku chłopców. Noszą one ślady ciężkiego pobicia, są na nich dziwne znaki, jakby nakłuwano je igłami, a we krwi ofiar odkryto obecność środków odurzających. Do tego dwóm chłopcom sprawca obciął przed śmiercią genitalia, jednemu wydłubał oczy, obciął wargi i nos, a także powyrywał włosy z głowy.

Jeanette Kihlberg, komisarz sztokholmskiej policji, prowadzi śledztwo w sprawie brutalnych morderstw chłopców imigrantów. Wiele wskazuje na to, że mogli paść ofiarą pedofila albo gangu przemycającego dzieci z Europy Wschodniej lub Afryki. W rozwikłaniu makabrycznej zbrodni pomaga jej psycholog Sofia Zetterlud. Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy znika syn Jeanette.

Kluczowe znaczenie dla obu dochodzeń może mieć postać Victorii Bergman, byłej pacjentki doktor Zetterlud. Ślady prowadzą do ekskluzywnej szkoły z internatem w Sitgunie, do Danii oraz wydarzeń z dalekiej przeszłości.

Wkrótce Jeanette otrzymuje kolejną sprawę - zamordowanego wpływowego biznesmena. Zbrodnia ta nosi znamiona rytuału, a wiele wskazuje na to, że mógł to być również akt zemsty.